responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : شيعه پاسخ مى گويد نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 171

المغرب و وقت الفجر، و هذا يقتضى أن يكون الزوال وقتاً للظهر و العصر فيكون هذا الوقت مشتركاً بين الصلاتين و أن يكون أول المغرب وقتاً للمغرب و العشاء فيكون هذا الوقت مشتركاً أيضاً بين هاتين الصلاتين فهذا يقتضى جواز الجمع بين الظهر و العصر و المغرب و العشاء مطلقاً؛ هرگاه «غسق» را به ظهور نخستين تاريكى آغاز شب تفسير كنيم- كه ابن عبّاس و عطا و نضر بن شميل نيز قائل شده‌اند- غسق عبارت از اوّل مغرب مى‌شود، و بنابراين آنچه در آيه آمده بيان سه وقت است: وقت زوال و وقت اوّل مغرب و وقت فجر».

سپس مى‌افزايد: اين اقتضا مى‌كند كه زوال، وقت نماز ظهر و عصر باشد، پس اين وقت مشترك ميان اين دو نماز است، و نيز اوّل مغرب وقت «نماز مغرب و عشا» است. بنابراين، دو نماز مذكور نيز وقت مشترك دارند و نتيجه همه اينها آن است كه جمع ميان نماز ظهر و عصر و ميان مغرب و عشا مطلقاً جايز است». [1]

فخر رازى تا اينجا راه را به خوبى طى مى‌كند و مفهوم آيه شريفه را به خوبى درك مى‌كند و نشان مى‌دهد، ولى به دنبال آن مى‌گويد چون دليل داريم كه جمع ميان دو نماز بدون عذر و سفر جايز نيست بنابراين آيه را به حال عذر محدود مى‌كنيم. [2]

بايد به او يادآور شد كه نه تنها دليلى بر اختصاص آيه به حال عذر


[1]. تفسير كبير فخر رازى، جلد 21، صفحه 27.

[2]. همان مدرك.

نام کتاب : شيعه پاسخ مى گويد نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 1  صفحه : 171
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست