موقّت هيچ نسبتى با زنا و اعمال منافى عفّت ندارد و آنها كه اين دو را با هم مقايسه مى‌كنند، به يقين افرادى ناآگاهند كه هيچ اطّلاعى از ماهيّت نكاح موقّت و شرايط آن ندارند.

هميشه سوء استفاده از امور مثبت، زبان بدگويان را باز مى‌كند و بهانه به دست بهانه‌جويان مى‌دهد، تا با استناد به آن بر كارها و برنامه‌هاى مثبت بتازند و ضربات خويش را بر آن وارد سازند.

ازدواج موقّت از مصاديق روشن اين گونه بحث‌هاست.

با نهايت تأسّف بعضى از هوسبازان، ازدواج موقّت را كه در اصل براى گشودن گره ضرورت‌ها و حلّ معضلات مهمّ اجتماعى، تشريع شده ملعبه خود ساخته و چهره آن را در نظر بى‌خبران دگرگون ساخته و بهانه‌اى به دست مخالفان داده كه اين حكم حكيمانه را به باد انتقاد بگيرند.

ولى سؤال اينجاست، كدام حكم است كه روزى از آن سوء استفاده نشده و كدام سرمايه نفيس است كه نااهلان از آن بهره‌گيرى نادرست نكردند؟!

اگر روزى قرآن‌ها را به دروغ و نيرنگ بر سر نيزه كردند تا حكومت ظالمان و خودكامگان را توجيه كنند، مفهومش اين است كه قرآن را