ولى متأسّفانه باب تهمت و افترا و دروغ- بر اثر انگيزه‌هاى خاصّى- گشوده شده و اقلّيّت وهّابيها همه مخالفان خود را به انواع تهمت‌ها متّهم مى‌سازند.

بهترين راه حمل بر صحّت اين است كه بگوييم، آنها بر اثر قلّت بضاعت علمى، توان تحليل مسائل را به خوبى ندارند و حقيقت شرك و توحيد را در نيافته و فرق ميان زيارت و عبادت را به طور دقيق نمى‌دانند.

2- بهانه ديگر

حديثى از صحيح مسلم نقل مى‌كنند كه أبو الهيّاج از پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) چنين روايت كرده است: «قال لى على بن أبي طالب أ لا ابعثك على ما بعثنى عليه رسول الله (صلى الله عليه و آله) أن لا تدع تمثالا إلّا طمسته و لا قبراً مشرفاً إلّا سويته؛ آيا به تو مأموريّتى بدهم كه رسول خدا (در ....) به من مأموريت داد: هر تمثال (ذى روحى) ديدى محو كن و هر قبر بلندى ديدى صاف نما». [1]

بر اثر برداشت كاملا نادرستى كه بعضى، از اين حديث داشتند، كلنگ به دست گرفته و تمام قبور بزرگان اسلام را ويران كردند، به استثناى قبر مطهّر پيامبر (صلى الله عليه و آله) و قبر خليفه اوّل و دوّم كه در كنار قبر پيامبر (صلى الله عليه و آله) بود به حال خود رها ساختند، استثناهايى كه هيچ دليلى براى آن نمى‌توان يافت.

[1]. صحيح مسلم، جلد 3، صفحه 61، در تعدادى از منابع ديگر اهل سنّت نيز نقل شده است.