(1) قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً (2) هْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنا أَحَداً (3) وَ أَنَّهُ تَعالى‌ جَدُّ رَبِّنا مَا اتَّخَذَ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً (4) وَ أَنَّهُ كانَ يَقُولُ سَفِيهُنا عَلَى اللَّهِ شَطَطاً (5) وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ تَقُولَ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِباً (6) وَ أَنَّهُ كانَ رِجالٌ مِنَ الْإِنْسِ يَعُوذُونَ بِرِجالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزادُوهُمْ رَهَقاً

بگو: به من وحى شده است كه جمعى از جنّ به سخنانم گوش فرا داده‌اند، سپس گفته‌اند:

«ما قرآن عجيبى شنيده‌ايم».

كه به راه راست هدايت مى‌كند، پس ما به آن ايمان آورده‌ايم و هرگز كسى را شريك پروردگارمان قرار نمى‌دهيم!

و اين كه بلند است مقام با عظمت پروردگار ما، و همسر و فرزندى نگرفته است!

و اين كه سفيه ما (ابليس) درباره خداوند سخنان ناروا مى‌گفت!

و اين كه ما گمان مى‌كرديم كه انس و جن هرگز بر خدا دروغ نمى‌بندند!

و اين كه مردانى از بشر به مردانى از جنّ پناه مى‌بردند، و آنها سبب افزايش گمراهى و طغيانشان مى‌شدند!

شأن نزول:

ايمان آوردن جنّيان‌

در تفسير آيات 29 تا 32 سوره «احقاف» شأن نزول‌هائى آمده بود كه با مطالب سوره مورد بحث (سوره جنّ) كاملًا هماهنگ است، و نشان مى‌دهد: هر دو مربوط به يك حادثه است، شأن نزول‌ها به طور فشرده چنين است:

1- پيامبر صلى الله عليه و آله از «مكّه» به سوى بازار «عكاظ» در «طائف» مى‌رفت، تا مردم را در آن مركز اجتماع بزرگ به سوى اسلام دعوت كند، اما كسى به دعوت او پاسخ مثبت نگفت، در باز گشت به محلى رسيد كه آن را وادى «جنّ» مى‌گفتند، شب در آنجا ماند و آيات قرآن را تلاوت مى‌فرمود، گروهى از جنّ شنيدند و ايمان آوردند، و