شما را از عذابى دردناك پناه دهد.

و هر كس به دعوت‌كننده الهى پاسخ نگويد، هرگز نمى‌تواند از چنگال عذاب الهى در زمين فرار كند، و غير از خدا يار و ياورى براى او نيست؛ چنين كسانى در گمراهى‌آشكارند»!

شأن نزول:

اسلام اجنّه‌

در شأن نزول اين آيات، روايات مختلفى آمده است، از جمله اين كه:

رسول خدا صلى الله عليه و آله از «مكّه» به سوى «بازار عكاظ» در «طائف» آمد، و «زيد بن حارثه» با او بود، به اين منظور كه مردم را به سوى اسلام دعوت كند، اما احدى به دعوت او پاسخ نگفت، ناچار به سوى «مكّه» بازگشت تا به محلى رسيد كه آنجا را «وادى جنّ» مى‌ناميدند، در دل شب به تلاوت قرآن پرداخت، جمعى از طائفه جنّ از آنجا مى‌گذشتند، هنگامى كه قرائت قرآن پيامبر صلى الله عليه و آله را شنيدند، گوش فرا دادند، و به يكديگر گفتند: ساكت باشيد، هنگامى كه تلاوت حضرت پايان يافت آنها ايمان آوردند، و به عنوان مبلغانى به سوى قوم خود آمدند، و آنان را به سوى اسلام دعوت كردند، گروهى از آنها ايمان آوردند و با هم به محضر پيامبر صلى الله عليه و آله رسيدند، و پيامبر صلى الله عليه و آله تعليمات اسلام را به آنها ياد داد، اينجا بود كه آيات فوق و آيات سوره «جنّ» نازل گرديد. [1]

بعضى ديگر، شأن نزولى از «ابن عباس» نقل كرده‌اند كه با شأن نزول سابق شباهت دارد، با اين تفاوت، كه «پيامبر صلى الله عليه و آله مشغول نماز صبح بود، و در آن قرآن تلاوت مى‌كرد، گروهى از جنّ كه در حال تحقيق و جستجو بودند، و قطع اخبار آسمان آنان را به وحشت افكنده بود، صداى تلاوت قرآن پيامبر صلى الله عليه و آله را شنيده گفتند:

علت قطع اخبار آسمان از ما، همين است، اينجا بود كه به سوى قوم خود بازگشتند

[1] «تفسير على بن ابراهيم قمى»، ج 2، ص 299؛ «نور الثقلين»، ج 5، ص 19، با كمى تلخيص؛ «بحار الانوار»، ج 18، ص 89، و ج 60، ص 81.