آيا نديدند كه ما حرم امنى (براى آنها) قرار داديم در حالى كه مردم را در
اطراف آنان مىربايند؟! آيا به باطل ايمان مىآورند و نعمت خدا را كفران مىكنند؟!
شأن نزول:
در طريق هدايت نبايد وحشت كرد
در «تفسير درّ المنثور» ذيل آيه مورد بحث از «ابن عباس» چنين نقل شده:
«گروهى از مشركان گفتند: اىمحمّد!
اگر ما داخل در دين تو نمىشويم تنها به خاطر اين است كه مىترسيم، مردم ما را
بربايند (و به سرعت نابود كنند) چون جمعيت ما كم است و جمعيت مشركان عرب بسيارند،
به محض اين كه: به آنها خبر رسد كه ما وارد دين تو شدهايم، به سرعت ما را
مىربايند، و خوراك يك نفر از آنها هستيم!
در اينجا آيه «أَ وَ لَمْ يَرَوا ...» نازل شد و به آنها پاسخ گفت». [1]
***
[1] «درّ المنثور»، ج 5، ص 149؛
«الميزان»، ج 16، ص 153؛ «لباب النقول» سيوطى، ص 152.
(و اين شكست) در سرزمين نزديكى رخ
داد؛ اما آنان پس از (اين) مغلوبيت به زودى غلبه خواهند كرد ...
در چند سال! همه كارها از آن خداست؛ چه قبل و چه بعد (از اين شكست و پيروزى)؛
و در آن روز مؤمنان (به خاطر پيروزى ديگرى) خوشحال خواهند شد ...
به سبب يارى خداوند؛ و او هر كس را بخواهد يارى مىدهد؛ و او صاحب قدرت و رحيم
است!
شأن نزول:
پيشگوئى، معجزه ديگر پيامبر صلى الله عليه و آله
مفسران بزرگ، همگى اتفاق دارند كه، آيات نخستين اين سوره، بدين سبب نازل شد،
در آن هنگام كه پيامبر صلى الله عليه و آله در «مكّه» بود، و مؤمنان در اقليت قرار
داشتند، جنگى ميان «ايرانيان» و «روميان» در گرفت، و در اين نبرد ايرانيان پيروز
شدند.
«مشركان مكّه» اين را به فال نيك گرفتند،
و دليل بر حقانيت شرك خود دانستند! و گفتند: ايرانيان، مجوسى هستند و مشرك
(دوگانهپرست) اما روميان مسيحىاند و اهل كتاب، همان گونه كه «ايرانيان» بر
«روميان» غلبه كردند، پيروزى نهائى از آن شرك است و طومار اسلام به زودى پيچيده
خواهد شد، و ما پيروز مىشويم.
گرچه اين گونه، نتيجهگيرىها پايه و مايهاى نداشت اما، در آن جو و محيط براى
تبليغ در ميان مردم جاهل، خالى از تأثير نبود، لذا اين امر، بر مسلمانان گران آمد.
نام کتاب : شان نزول آيات قرآن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 353