(172) لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْداً لِلَّهِ وَ لَا الْمَلائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَ مَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبادَتِهِ وَ يَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَميعاً

هرگز مسيح از اين ابا نداشت كه بنده خدا باشد؛ و نه فرشتگان مقرّب او (از اين ابا دارند).

و آنها كه از عبوديت و بندگى او، روى برتابند و تكبّر كنند، به زودى همه آنها را (درقيامت) نزد خود جمع خواهد كرد.

شأن نزول:

مسيح عليه السلام بنده خدا است‌

جمعى از مفسران در شأن نزول اين آيه، چنين روايت كرده‌اند: طايفه‌اى از مسيحيان «نجران» خدمت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله رسيده، عرض كردند: چرا نسبت به پيشواى ما خرده مى‌گيرى؟

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: من چه عيبى بر او گذاشته‌ام؟

گفتند: تو مى‌گوئى او بنده خدا و پيامبر او بوده است. آيه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت. [1]

ا 176 يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّهُ يُفْتيكُمْ فِي الْكَلالَةِ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ وَ لَهُ أُخْتٌ فَلَها نِصْفُ ما تَرَكَ وَ هُوَ يَرِثُها إِنْ لَمْ يَكُنْ لَها وَلَدٌ فَإِنْ كانَتَا اثْنَتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثانِ مِمَّا تَرَكَ وَ إِنْ كانُوا إِخْوَةً رِجالًا وَ نِساءً فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ أَنْ تَضِلُّوا وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَليمٌ‌

از تو (درباره ارث) سؤال مى‌كنند، بگو: «خداوند، حكم كلاله (خواهر و برادر) را براى شما بيان مى‌كند: اگر مردى از دنيا برود، كه فرزند نداشته باشد، و براى او خواهرى‌باشد، نصف اموالى را كه به جا گذاشته، از او (ارث) مى‌برد؛ و آن (مرد نيز) تمام مال را از خواهر، به ارث مى‌برد، در صورتى كه (خواهر او) فرزند نداشته باشد؛ و اگر دو خواهر

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «تفسير صافى»، ج 1، ص 524؛ «نور الثقلين»، ج 1، ص 577؛ «كنز الدقائق»، ج 2، ص 695.