تمام شهر آنها را زير و رو كرد. امّا خداوند به نابودى اين قوم گنهكار قناعت نكرد، بلكه براى اينكه هيچ اثرى از خود آنها و خانه و شهرشان باقى نماند عذاب سوم را نيز نازل كرد. بارانى از سنگهاى آسمانى باريدن گرفت، وتمام ويرانه‌ها زير سنگها دفن شد.

2. خداوند متعال در آيه 75 سرگذشت عبرت‌انگيز قوم لوط را نشانه‌هايى براى متوسّمين (هوشياران) مى‌شمرد، و در آيه 77 همان سوره ويرانه‌هاى سرزمين لوط را نشانه‌اى براى مؤمنان مى‌داند. نتيجه اين دو تعبير آن است كه مؤمن همواره بايد هوشيار و زرنگ باشد و لذا در روايات آمده است كه:

«اتَّقُوا فَراسَةَ الْمُؤْمِنِ‌

؛ از فراست و زيركى مؤمن برحذر باشيد» كه از يك نشانه به خيلى از چيزها پى مى‌برد.

3. از آنجا كه قوم لوط آلوده به يكى از بدترين گناهان يعنى هم‌جنس بازى بودند، خداوند تمام انواع مجازاتهايى كه اينگونه گنهكاران مستحق آن هستند را بر سر آنها نازل كرد.

درس‌هاى عبرت داستان قوم لوط:

داستان قوم لوط درسهاى عبرت فراوانى براى هوشياران و مؤمنان نكته سنج دارد، كه به شش مورد آن اشاره مى‌كنيم:

الف) بدبختى نتيجه هواپرستى!

كسانى كه زمام اختيار خود را به هواى نفس داده، و همواره به دنبال خواهشهاى نفسانى هستند، و به جاى آنكه هواى نفس را در خدمت عقل به كار گيرند، و پيرو آن كنند، عقل را پيرو هواى نفس و اسير آن كرده‌اند، هم در دنيا بدبخت و بيچاره‌اند، و هم در جهان آخرت خاسر و زيان‌كارند.

ب) مستى هواپرستى!

همان‌گونه كه در آيه سوگند گذشت، قوم لوط مست هواپرستى و شهوات بودند.

بدين جهت بهترين پيشنهاد حضرت لوط، كه ارضاى نيازهاى جنسى از طريق‌