نامشروع و حرام، روزى انسان را بيشتر نمى‌كند، بلكه فقط آنچه را مى‌توانست از راه حلال به دست آورد، به روش حرام كسب كرده است!

حضرت على عليه السلام سوار بر مركب به مسجد رفت. از شخصى خواست مواظب مركب او باشد تا بازگردد. حضرت هنگامى كه بازگشت ديد مركب بدون افسار آنجاست. آن شخص افسار مركب را دزديده، و فرار كرده است.

به ناچار به بازار رفت، تا افسارى براى مركبش تهيّه كند. ديد افسار مركب خودش آنجاست، آن را خريد و بر سر مركبش انداخت، سپس فرمود: مى‌خواستم به همين مقدار به او اجرت دهم، امّا او نخواست آن را از راه حلال به دست آورد! [1]

بايد از غذاى حرام اجتناب كرد، كه زندگى انسان را تاريك و ظلمانى نموده، و مانع استجابت دعا مى‌گردد. همان‌گونه كه اين مطلب در روايات آمده است. [2]

غفلت از لقمه حرام گاه عواقب جبران ناپذيرى دارد. گاه در يك خانواده مذهبى كه پدر ومادر انسانهاى خوب و مؤمن و وارسته‌اى هستند فرزند نابابى به وجود مى‌آيد.

پس از بررسى معلوم مى‌گردد كه اين پدر خوب يك لحظه غفلت كرده، و مال حرامى داخل اموال حلالش شده، و با آن غذايى تهيه كرده، و نطفه فرزندش از آن لقمه حرام به وجود آمده، و فرزند حاصل از لقمه حرام سارق و دزد شده، و يا آلوده به موادّ مخدّر گرديده، و يا دست به قاچاق موادّ مخدّر زده است!

اگر بخواهيم سعادتمند شويم، اگر طالب زندگى سالم در دنيا و آخرت هستيم، اگر در پى عاقبت به خيرى هستيم، بايد به دنبال كسب حلال باشيم. وگرنه، نه روى سعادت را خواهيم ديد، و نه زندگى پاكى خواهيم داشت، و نه عاقبت به خير خواهيم شد، و نه توفيق عبادت و دعاى خالصانه پيدا مى‌كنيم.

[1]. ميزان الحكمة، باب 1501، ح 7228.

[2]. به ميزان الحكمة، باب 1197، ح 5598 به بعد مراجعه فرماييد.