اوّلين سوره‌اى كه بر پيامبر نازل شد!

در مورد اينكه اوّلين سوره‌اى كه بر حضرت رسول صلى الله عليه و آله نازل شد كدام سوره بود، در ميان مفسّران اختلاف است. عدّه‌اى معتقدند سوره علق اوّلين سوره‌اى است كه در ابتداى بعثت بر آن حضرت نازل شد، همان‌گونه كه توجّه به آيات سوره مذكور نيز قرينه‌اى بر اين ادّعاست. تعدادى از مفسّران نيز معتقدند اوّلين سوره‌اى كه بر قلب پاك و مبارك پيامبر بزرگوار اسلام صلى الله عليه و آله نازل شد، سوره مدّثر است. آن هنگام كه حضرت رسول از غار حرا به پايين آمده، وپارچه‌اى به خود پيچيد و مشغول استراحت بود، آياتى از سوره مدّثر بر آن حضرت نازل شد كه: اى رسول ما! اكنون وقت استراحت نيست، برخيز و مردم را انذار كن و آنان را به آيين حق فرا خوان.

به عقيده ما اوّلين سوره‌اى كه در ابتداى بعثت بر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نازل گشت، و با نزول آن، حضرت به پيامبرى برگزيده شد، و مأمور ابلاغ دين جديد گشت، سوره علق است. امّا مأموريّت حضرت در آغاز دعوت پنهانى بود، و اين مأموريّت پنهانى سه سال طول كشيد. پس از سه سال دعوت پنهانى، خداوند متعال بوسيله آياتى از سوره مدّثر مرحله جديدى از تبليغ دين اسلام را به رسولش اطّلاع داد، و با نزول آيات مذكور تبليغ علنى حضرتش شروع شد. بنابراين آغاز دعوت پنهانى، و شروع بعثت و نبوّت با نزول آيات سوره علق، و اعلان دعوت علنى و آشكار با نزول آيات سوره مدّثر همراه بوده است.

دليل بر اين ادّعا اينكه سوره مدّثر مشتمل بر داستان مراجعه مشركان عرب به وليد بن مغيره، سياستمدار و حكيم عرب است. آنان به نزد او رفتند و ادّعاى پيامبر اسلام و گرويدن تعدادى از مردم به آن حضرت را به وليد خبر دادند، و از او خواستند كه روش صحيح و مؤثّرى براى مبارزه با پيامبر اسلام به آنها تعليم دهد. راهى كه نتيجه‌اى چشمگير داشته باشد. وليد از آنها مهلت خواست تا پيرامون اين موضوع انديشه كند. پس از مدّتى دوباره نزد او رفتند و او در پاسخ گفت: « «إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ* إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ»؛ اين قرآن چيزى جز افسون و سحرهاى پيشينيان‌