زيبايى است. در اين تعبير، دين به درخت تنومندى تشبيه شده كه خداشناسى و معادشناسى و پيامبرشناسى ريشه‌هاى آن محسوب مى‌شود. و نماز و روزه و حج و جهاد و خمس و زكات و امر به معروف و نهى از منكر و تولّى‌ و تبرّى‌ شاخه‌هاى آن درخت، و اخلاق نيكو و شايسته ميوه آن است. بنابراين، ايمان بايد زاينده باشد، و سرچشمه حركت و تلاش و فعاليّت. ايمان بايد داراى ريشه‌ها و شاخه‌هايى باشد، و شاخه‌هاى آن پربار از ميوه‌ها. ايمان بايد همچون درختى پربار، همواره ميوه‌هاى آن در دسترس و قابل استفاده باشد، و هيچگاه فصل خزان به خود نبيند. و در يك جمله ايمان بايد همچون درختِ تنومند ريشه‌دارِ هميشه بهار باشد. ايمان باورى است كه تمام وجود انسان را به رنگ خود درآورد. باورى همچون باور سوزانندگى آتش! آيا هيچ انسان عاقلى را سراغ داريد كه با دست خويش شعله‌اى از آتش را در دست گيرد؟

چنين انسانى را در بين عقلا نخواهيد يافت، چون تمام عقلا باور دارند كه آتش مى‌سوزاند، و ايمان به سوزانندگى آتش مانع تماس آنها با آن مى‌گردد.

قرآن مجيد خوردن مال افراد بى‌سرپرست و يتيم را همچون خوردن آتش مى‌داند. آيا كسى كه به قرآن ايمان دارد، و آن را باور كرده، ممكن است فكر خوردن مال يتيم به مغزش خطور كند؟ پاسخ قطعاً منفى است، همان‌گونه كه هيچگاه به خوردن شعله‌اى از آتش فكر نمى‌كند. اگر كسى آلوده اموال يتيمان شود، بدون شك ايمان وى ضعيف است، و قرآن را باور نكرده است.

انسان مؤمن خداوند متعال را شاهد و ناظر اعمال خويش مى‌داند. امّا كسى كه در زندگى خود براى خداوند حتّى به اندازه يك پليس، نقشى قائل نيست، چه نامى مى‌توان براى او انتخاب كرد؟

خلاصه اينكه ايمان باور قلبى و درونى نسبت به خدا و پيامبر و جهان آخرت است.

عمل صالح چيست؟

عمل صالح دو ركن اساسى دارد؛ يكى نيّت پاك و ديگرى كار مفيد. بنابراين، عمل‌