2. خداوند متعال در آيه 55 سوره نور، حكومت جهانى را تنها به مؤمنان وارسته‌اى كه لباس عمل صالح را پوشيده‌اند، وعده داده است. توجّه كنيد:

« «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِى الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِى ارْتَضَى‌ لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِّنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِى لَايُشْرِكُونَ بِى شَيْئاً وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمْ الْفَاسِقُونَ»؛ خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند وعده مى‌دهد كه قطعاً آنان را حكمران روى زمين خواهد كرد، همان‌گونه كه به پيشينيان آنها خلافت روى زمين را بخشيد، و دين و آيينى را كه براى آنان پسنديده، پابرجا و ريشه دار خواهد ساخت؛ و ترسشان را به امنيّت و آرامش مبدّل مى‌كند. (آنچنان) كه تنها مرا مى‌پرستند، و چيزى را شريك من نخواهند ساخت. و كسانى كه پس از آن كافر شوند، آنها فاسقانند».

طبق آيه شريفه فوق، ايمان و عمل صالح مدار حكومت جهانى الهى خواهد بود، و لهذا خداوند وعده قطعى آن را فقط به مؤمنان صالح العمل داده است.

3. در آيه هفتم سوره بيّنه، خيرالبريّه (بهترين مخلوق) كسانى معرّفى شده‌اند كه در صف مؤمنان صالح العمل قرار گرفته باشند.

هر چند در احاديث معروف بين شيعه و اهل سنّت، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مصداق روشن خيرالبريّه را حضرت على عليه السلام و شيعيان آن حضرت معرّفى كرد، و ما شرح آن را در كتاب «آيات ولايت در قرآن» نوشته‌ايم، امّا اين روايات وظيفه سنگينى بر دوش شيعيان اميرالمؤمنين مى‌گذارد كه بدون نهادينه كردن ايمان در درون جان و انجام اعمال صالح و شايسته، تحمّل آن وظيفه سنگين امكانپذير نمى‌باشد.

4. هدف از نزول قرآن، و فرستادن پيامبر صلى الله عليه و آله به سوى مردم، در آيه 11 سوره طلاق بدين شكل تبيين شده است:

« «لِّيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحاً يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً»؛