چقدر كوچكيم!

علت اينكه نام آن خانه آسمانى را بيت المعمور (خانه آباد) گذاشته‌اند، اين است كه آن خانه به عبادت و پرستش خداوند آباد است. بنابراين هر خانه‌اى كه در آن عبادت و پرستش خداوند شود آباد است، و خانه‌اى كه در آن فسق و فجور است ويران!

و امّا «سقف مرفوع» منظور از آن آسمان است. همان‌گونه كه در آيه شريفه 32 سوره انبياء مى‌خوانيم:

« «وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفاً مَّحْفُوظًا»؛ و آسمان را سقف محفوظى قرار داديم».

سؤال: آيا آسمان، همان‌گونه كه در هيئت بطلميوس آمده، سقفى بر روى زمين است؟

پاسخ: دو تفسير براى آيه شريفه گفته شده است:

نخست اينكه: منظور از سقف محفوظ، ستارگان فراوان آسمان است. ما وقتى كه با چشم عادى به آسمان نگاه مى‌كنيم، ستاره‌ها را بصورت پراكنده و دور از هم مشاهده مى‌كنيم. امّا زمانى كه با تلسكوپ به آنها نظر مى‌افكنيم، سراسر آسمان را ستارگان فرا گرفته است، همانند سقفى بر روى زمين. عدد ستاره‌هايى كه با چشم غير مسلّح ديده مى‌شود از پنج هزار عدد تجاوز نمى‌كند، در حالى كه فقط در كهكشان راه شيرى دو ميليارد ستاره وجود دارد.

تفسير دوم اينكه: منظور از سقف محفوظ جوّ زمين است. جوّ زمين، بسيار لطيف و رقيق و نازك، و همانند يك سقف پولادين اطراف زمين را فرا گرفته است. مى‌گويند توان و قدرت جوّ زمين از يك سقف فولادى با ده متر قطر بيشتر است! همين جوّ زمين است كه مانع فرود آمدن سنگهاى سرگردان آسمانى بر سر ما و شما مى‌شود. و موجب مى‌گردد كه سنگهاى مذكور آتش گرفته و خاكستر شود. و اگر نبود اين سقف محافظ كره زمين، سنگهاى مذكور اهل زمين را بمباران مى‌كرد. و اين يكى از نشانه‌هاى توحيد و عظمت خداست، كه با ايجاد چنين جوّى همچون سقفى محفوظ