بخش چهارم‌

«امَا لَعَمْرِي لَقَدْ لَقَحَتْ، فَنَظِرَةٌ رَيْثَما تُنْتِجُ، ثُمَّ احْتَلِبُوا مِلْا الْقَعْبِ دَماً عَبِيطاً، وَ ذُعافاً مُبِيداً، هُنالِكَ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ وَ يَعْرِف التّالُونَ غِبَّ ما اسَّسَ الْاوَّلُونَ، ثُمَّ طِيبُوا عَنْ دُنْياكُمْ انْفُساً وَ اطْمَئِنُّوا لِلْفِتْنَةِ جَأْشاً.

وَ ابْشِرُوا بِسَيْف صارِم، وَ سَطْوَةِ مُعْتَد غاشِم، وَ بِهَرَج شامِل، وَ اسْتِبْداد مِنَ الظّالِمِينَ يَدَعُ فَيْئَكُمْ زَهِيداً، وَ جَمْعَكُمْ حَصِيداً. فَيا حَسْرَةً لَكُمْ وَ انّى بِكُمْ وَ قَدْ عَمِيَتْ عَلَيْكُمْ؟ (أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنْتُمْ لَهَا كَارِهُونَ). [1]

؛ ترجمه:

بدانيد به جان خودم سوگند ناقه خلافت باردار شده، منتظر باشيد چندان نمى‌گذرد كه نوزاد خود را به دنيا مى‌آورد (آن‌گاه ببينيد چه نوزادى آورده) سپس به جاى كاسه شير، كاسه‌هاى پر از خون تازه و سم كشنده را بدوشيد (و لا جرعه سر كشيد!). «و آن زمان است كه طرفداران باطل گرفتار خسران مى‌شوند». آرى، سرانجام،

دنباله‌روان (چشم و گوش بسته و بى‌خبر)

[1]. هود، آيه 28.