و سرانجام آنها را به سرچشمه آب زلال و گوارا وارد مى‌ساخت، نهرى كه دو طرفش مملو از آب بود، آبى كه هرگز ناصاف نمى‌شد سپس آنها را پس از سيرابى كامل باز مى‌گرداند و سرانجام او را در پنهان و آشكار خيرخواه خود مى‌يافتند.

(آرى) او هرگز از دنيا بهره نمى‌گرفت، و از آن سودى جز سيراب كردن تشنه كامان و سير نمودن گرسنگان نداشت.

و در اين‌جا دنيا پرست از زاهد، و راستگو از دروغگو، براى همه آنها روشن مى‌شد.

(و همان‌گونه كه خداوند فرموده): «و اگر اهل شهرها و آبادى‌ها ايمان مى‌آوردند و تقوا پيشه مى‌كردند بركات آسمان و زمين را بر آنها مى‌گشوديم، ولى (آنها حق را) تكذيب كردند و ما هم آنان را به كيفر اعمالشان مجازات كرديم».

«و ظالمان اين گروه نيز بزودى گرفتار بدى‌هاى اعمالى كه انجام داده‌اند خواهد شد و هرگز نمى‌توانند از چنگال عذاب الهى بگريزند» آرى اين سرنوشتى است كه در انتظار آنهاست».

تفسير فشرده:

معيارها و ارزش‌هاى الهى‌

در يك جامعه سالم و الهى همه امتيازات خصوصاً تقسيم پست‌ها بر محور ارزش‌ها و معيارهاى خدايى دور مى‌زند. زد و بندهاى سياسى، گروه‌بندى‌ها و فرصت‌طلبى‌ها، تعصب‌هاى قومى و قبيله‌اى، و بالاخره‌