[مقدمه‌]

بسم الله الرحمن الرحيم‌

«كانَتْ مَرْيَمُ سَيِّدَةَ نِساءِ زَمانِها، امَّا ابْنَتِى فاطِمَةُ فَهِىَ سَيِّدَةُ نِساءِ الْعالَمِينَ مِنَ الْاوَّلِينَ وَ الْاخِرِينَ».

مريم بانوى زنان عصر خود بود، اما دخترم فاطمه بانوى همه زنان جهان از اوّلين و آخرين است.

(پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله))

زنان در طول تاريخ سرگذشت دردناكى داشتند، و از آن‌جا كه از نظر جسمانى نسبت به جنس خشن- مردان- كمى ضعيف‌تر بودند، به همين دليل زورگويان و ظالمان در طول تاريخ سعى داشتند شخصيت انسانى آنها را لگدمال كنند، و چه جناياتى كه در اين راه نكردند، به خصوص در محيط عربستان و در عصر جاهليّت هر چند تمام دنيا در آن زمان در جاهليّت فرو رفته بود- بيش از همه جا شخصيت زن پايمال شده بود، تا آن‌جا كه زن را همچون كالايى مبادله مى‌كردند؛ سهمى از ارث مردان براى آنها قائل نبودند؛ تولد دختر را ننگ مى‌پنداشتند، و چنانكه مى‌دانيم دختران را زنده به گور مى‌كردند، و عجب اين‌كه حتى قوانين طبيعى را در اين زمينه ناديده گرفته و مى‌گفتند: «بچه‌هاى دختران ما فرزندان ما نيستند، فرزندان ما تنها