علت اين مطلب نيز روشن است، زيرا بسيارى از گناهان بوسيله زبان انجام مى‌گيرد. چنانكه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مى‌فرمايد:

«انَّ اكْثَرَ خَطايَا ابْنِ آدَمَ فِي لِسانِهِ» [1]

بيشتر اشتباهات انسان در زبان است.

و در حديث ديگر از آن حضرت نقل شده:

«اخْزُنْ لِسانَكَ الّا مِنَ الْخَيْرِ فَانَّكَ بِذلِكَ تَغْلِبُ الشَّيْطانَ» [2]

زبانت را جز از سخن نيك نگاهدار كه به اين وسيله بر شيطان پيروز مى‌شوى.

2- سكوت، انسان را به فكر و انديشه كه سرچشمه حيات معنوى اوست دعوت مى‌كند و لذا افراد ساكت نوعاً فكور و پرمايه و اهل عملند، بعكس افراد پرحرف كه غالباً كم‌مايه‌اند و كمتر از خود عمل نشان مى‌دهند.

در حديثى از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم نقل شده كه فرمود:

«اذا رَأَيْتُمُ الْمُؤْمِنَ صَمُوتاً وَقُوراً فَادْنُوا مِنْهُ فَانَّهُ يُلْقِي الحِكَمَةَ» [3]

هنگامى كه مؤمن را ساكت و با وقار يافتيد با وى تماس بگيريد كه حكمت تعليم مى‌دهد.

و نيز از على عليه السلام نقل شده:

[1]. فيض كاشانى، محجّة البيضاء 5/ 194.

[2]. فيض كاشانى، محجّةالبيضاء، جلد 5، صفحه 195.

[3]. فيض كاشانى، محجّة البيضاء 5/ 195.