مسأله 2075. همسر موقّت مى‌تواند بدون اجازه شوهر از خانه بيرون رود يا كارى در خارج خانه براى خود انتخاب كند، مگر اين‌كه به خاطر بيرون رفتنش حقّ شوهر از بين برود.

مسأله 2076. پدر يا جدّ پدرى مى‌تواند براى محرم شدن با زنى او را به عقد موقّت پسر نابالغ خود درآورد (به شرط اين‌كه مدّت عقد به اندازه‌اى باشد كه پسر به حدّ بهره‌گيرى جنسى برسد)؛ و نيز مى‌تواند دختر نابالغى را براى محرم شدن بستگان به عقد كسى درآورد (به همان شرط كه در مورد پسر گفته شد)؛ و در هر دو صورت بنابر احتياط واجب بايد عقد فايده‌اى براى آن دو داشته و خالى از مفسده باشد.

مسأله 2077. مرد مى‌تواند مدّت ازدواج موقّت را ببخشد و به آن پايان دهد، و در اين صورت بايد تمام مهر را بدهد؛ خواه دخول شده باشد يا نه.

مسأله 2078. مرد مى‌تواند زنى را كه صيغه اوست به عقد دائمى‌درآورد، ولى بايد نخست باقيمانده مدّت را ببخشد، سپس او را عقد كند.

مسأله 2079. ازدواج موقّت بعد از تمام شدن مدّت آن، عدّه دارد، به شرحى كه در كتاب طلاق خواهد آمد؛ و فرزندانى كه از آن متولد مى‌شوند تمام حقوق فرزندى را دارند و از پدر ومادر وبستگان خود ارث مى‌برند، هرچند آن زن و شوهر از هم ارث نمى‌برند.

احكام نگاه كردن‌

مسأله 2080. نگاه كردن مرد به بدن زن نامحرم، خواه با قصد لذّت باشد يا بدون آن حرام است و همچنين نگاه كردن زن به بدن مرد نامحرم؛ ولى نگاه كردن به صورت و دستهاى زن نامحرم تا مچ اگر به قصد لذّت نباشد و مايه فساد و گناه نگردد اشكال ندارد؛ همچنين نگاه كردن به بدن مرد نامحرم به آن مقدار كه معمولًا آن را نمى‌پوشانند مانند سر و صورت و گردن و مقدارى از پا و دست.