مسأله 1853. هرگاه كسى بدون خواندن صيغه براى انجام دادن كارى اجير شود همين كه با درخواست طرف معامله، مشغول كار شود اجاره صحيح است.

مسأله 1854. كسى كه توانايى بر حرف زدن ندارد اگر با اشاره بفهماند كه ملك خود را براى مدّت معيّن به مبلغ معيّن اجاره داده يا اجاره كرده صحيح است.

مسأله 1855. خانه يا دكّان يا چيز ديگرى را كه اجاره كرده نمى‌تواند به ديگرى اجاره دهد، مگر اين‌كه چنين حقّى به مستأجر داده شده باشد.

مسأله 1856. كسى كه خانه يا مغازه يا اطاقى را اجاره كرده و حق دارد به ديگرى واگذار كند، نمى‌تواند به زيادتر از آن مبلغ اجاره دهد، مگر اين‌كه كارى (مانند تعمير و سفيد كردن يا گذاردن قفسه و فرش) در آن انجام داده باشد تا مقدار اضافى در برابر آن قرار گيرد.

مسأله 1857. هرگاه كارگر يا كارمندى خود را در استخدام و اجاره شخصى قرار دهد آن شخص نمى‌تواند او را به استخدام و اجاره ديگرى درآورد، مگر اين‌كه ظاهر كلام يا عملش اين باشد كه مستأجر از اين جهت آزاد است؛ در اين صورت چنانچه او را به زيادتر از آن مبلغ واگذار كند اشكال دارد، ولى در غير خانه و مغازه و اجير اشكال ندارد.

شرايط اجاره‌

مسأله 1858. مالى را كه اجاره مى‌دهند چند شرط دارد: 1. بايد معيّن باشد؛ بنابراين اگر بگويد: يكى از خانه‌ها يا يكى از اتومبيلهاى خود را اجاره مى‌دهم صحيح نيست. 2. مستأجر بايد آن را ببيند، يا مالك اوصاف آن را كاملًا بيان كند.

3. تحويل آن ممكن باشد، پس اجاره دادن اسبى كه فرار كرده و مستأجر قادر بر گرفتن آن نيست باطل‌است. 4. آن مال به واسطه استفاده كردن از بين نرود، بنابراين اجاره دادن نان و ميوه صحيح نيست. 5. استفاده‌اى كه مال را براى آن اجاره داده‌اند ممكن باشد، پس اجاره دادن زمين براى زراعت، در صورتى كه قابل‌