كند و هزينه را بدهد، جزء مخارج همان سالش محسوب مى‌شود و خمس ندارد، نه در آن سال و نه در سالهاى بعد.

مسأله 1504. كسى كه درآمدى از كسب و كار به دست آورده اگر مال ديگرى هم دارد كه خمس آن واجب نيست يا خمس آن را داده، لازم نيست آنها را از هم جدا كند، بلكه مى‌تواند از هر دو خرج كند و در پايان سال خمسى آنچه نسبت به سرمايه مخمّس سال قبل اضافه دارد را تخميس كند.

مسأله 1505. اگر از درآمد كسب و كار آذوقه‌اى براى مصرف سالش خريده، چنانچه چيزى در آخرسال از آن زياد بماند، بايد خمس آن را بدهد. و احتياط اين است كه حتّى اشياء كم‌اهمّيّت، مانند مختصر مواد غذايى اضافى و امثال آن، هرچه هست را حساب كند و بايد توجّه داشت كه اگر مى‌خواهد قيمت آنها را بدهد بايد قيمت همان آخر سال را در نظر بگيرد، خواه كمتر از خريد باشد يا بيشتر.

مسأله 1506. اگر در اثناء سال وسايل مورد نياز خود را بخرد، خمس ندارد و اگر بعداً از آن وسائل بى‌نياز شود، خمس دادن آن لازم نيست؛ همچنين زيور آلات زنانه اگر بعد از گذشتن سنّ و سالى از زن، مورد نيازش نباشد، خمس به آن تعلق نمى‌گيرد؛ ولى احتياط مستحب آن است كه خمس اين وسايل يا زيورآلات را بدهد.

مسأله 1507. كتابهايى را كه طلّاب علوم دينى يا غير آنها از درآمد كسب و كار مى‌خرند، چنانچه مورد نيازشان باشد خمس ندارد؛ ولى اگر فعلًا نيازى به آن ندارند و مقصودشان استفاده در آينده است، خمس به آن تعلّق مى‌گيرد (اگر در تمام طول سال نيز از آن استفاده نكند، ولى وجود آن كتاب براى مواقع ضرورى در كتابخانه لازم است، نياز محسوب مى‌شود) همچنين وسايلى مانند اسباب آتش نشانى در جاهايى كه بيم آتش سوزى است، يا داروهاى ضرورى و كمكهاى اوّليّه در خانه، جزء هزينه‌هاى زندگى محسوب مى‌شود و خمس ندارد هر چند اتّفاقاً در تمام سال از آنها استفاده نشود.