بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند و زن مستحاضه و بطور كلّى هر كس نماز خود را به سبب عذرى ناقص مى‌خواند حق ندارد امام جماعت براى ديگران شود (بنابر احتياط واجب) مگر آنچه در بالا درباره تيمّم يا وضوى جبيره‌اى گفته شد.

مسأله 1272. كسى كه بيمارى جذام (خوره) يا برص (پيسى) دارد بنابر احتياط نمى‌تواند امام جماعت شود حتّى براى مثل خودش.

ادامه احكام جماعت‌

مسأله 1273. مأموم بايد امام را در نيّت خود معيّن كند، ولى دانستن اسم او لازم نيست، مثلًا همين‌اندازه كه نيّت كند اقتدا به امام حاضر مى‌كنم و عدالت و ساير جهات در او جمع باشد كافى است.

مسأله 1274. ماموم بايد غير از حمد و سوره همه چيز نماز را خودش بخواند و حمد و سوره در صورتى از او ساقط است كه در ركعت اوّل و دوم با امام نماز بخواند؛ امّا اگر در ركعت سوم و چهارم در حال قيام امام، اقتدا كند بايد حمد و سوره را خودش بخواند.

مسأله 1275. اگر مأموم صداى قرائت امام را در نمازهاى صبح و مغرب و عشاء بشنود بايد حمد و سوره را ترك كند و اگر صداى امام را نشنود جايز است حمد و سوره را بخواند، ولى بايد آهسته بخواند، امّا در نمازهاى ظهر و عصر احتياط واجب آن است كه هميشه حمد و سوره را ترك نمايد، امّا ذكر گفتن بطور آهسته جايز، بلكه مستحبّ است.

مسأله 1276. هرگاه مأموم بعضى از كلمات حمد و سوره امام، يا صداى همهمه او را بشنود احتياط واجب ترك حمد و سوره است.

مسأله 1277. اگر مأموم سهواً حمد و سوره را بخواند، يا گمان كند صدايى را كه مى‌شنود صداى امام نيست و حمد و سوره را بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده نمازش صحيح است و هرگاه شك كند صداى امام است يا صداى كس ديگر بنابر