يكى از صفها كسانى كه در دو طرف آن ايستاده‌اند صف جلو خود را نبينند جماعتشان صحيح است.

مسأله 1239. كسى كه پشت ستون ايستاده اگر از طرف راست يا چپ به واسطه مأموم ديگر به امام متصل باشد كافى است.

شرط دوم- بلندتر نبودن جاى ايستادن امام از مأموم‌

مسأله 1240. جاى ايستادن امام از جاى مأموم بلندتر نباشد؛ مگر به مقدار بسيار كم، و اگر زمين سراشيبى باشد و امام در طرف بلندتر بايستد، در صورتى كه سراشيبى آن زياد نباشد و به آن زمين مسطّح گويند مانعى ندارد.

مسأله 1241. بلندتر بودن جاى مأموم از جاى امام اشكال ندارد، ولى اگر امام در صحن مسجد بايستد و عدّه‌اى از مأمومين در بالكن و پشت بام، و طورى باشد كه به آن جماعت نگويند، صحيح نيست. مثل اين‌كه امام در طبقه اوّل بايستد و مأمومين در بعضى از طبقات بالا كه از جماعت دور است.

شرط سوم- نبودن فاصله ميان امام و مأموم‌

مسأله 1242. اگر يك يا چند قدم ميان امام و مأموم يا مأمومين با يكديگر فاصله باشد، بطوريكه به آن جماعت گويند مانعى ندارد، بنابراين فاصله شدن يك يا دو نفر كه نماز نمى‌خوانند مانعى ندارد؛ ولى مستحبّ است صفوف كاملًا به هم متّصل باشد.

مسأله 1243. هنگامى‌كه امام تكبير مى‌گويد و وارد نماز مى‌شود، در صورتى كه صف‌هاى جلوتر آماده نماز باشند همه مى‌توانند تكبير بگويند و وارد نماز شوند و لازم نيست انتظار بكشند تا صفهاى جلو وارد نماز شوند، بلكه انتظار كشيدن بر خلاف احتياط است.

مسأله 1244. هرگاه بداند يكى از صفهاى جلو، نمازشان باطل است، اگر صف جلو حايل شود، صفهاى بعد نمى‌توانند اقتدا كنند.