مسأله 704. نماز نافله‌ها را مى‌توان نشسته خواند، ولى در اين صورت احتياط اين است كه هر دو ركعت را يك ركعت حساب كند، مثلًا به جاى هشت ركعت نافله ظهر ايستاده، شانزده ركعت نشسته بخواند.

مسأله 705. نافله ظهر و عصر در سفر ساقط است و نبايد خواند؛ و احتياط آن است كه نافله عشارا نيز ترك كند؛ امّا بقيّه نافله‌هاى شبانه روزى يعنى نافله صبح و مغرب و نافله شب در سفر ساقط نمى‌شود.

مسأله 706. چنان‌كه گفتيم نمازهاى نافله را بايد دو ركعت دو ركعت انجام داد، جز نافله وتر، كه يك ركعت است؛ و اگر بخواهد نافله وتر را نشسته بخواند بايد دو نماز يك ركعتى جداگانه به جا آورد.

وقت نافله‌هاى شبانه روزى‌

مسأله 707. وقت نافله ظهر قبل از نماز ظهر است، از اوّل ظهر تا موقعى كه سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مى‌شود بيشتر از دو هفتم طول شاخص شود، مثلًا اگر طول شاخص هفت وجب است هر وقت مقدار سايه‌اى كه بعد از ظهر پيدا مى‌شود بيشتر از دو وجب شود وقت نافله ظهر تمام شده است.

مسأله 708. وقت نافله عصر كه قبل از نماز عصر خوانده مى‌شود تا موقعى است كه سايه شاخص به چهارهفتم آن برسد به شرحى كه در مسأله پيش گفتيم.

مسأله 709. وقت نافله مغرب بعد از نماز مغرب است تا موقعى كه سرخى طرف مغرب كه بعد از غروب آفتاب پيدا مى‌شود از بين برود.

مسأله 710. وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا است تا نصف شب؛ و بهتر است بعد از نماز عشا بلافاصله خوانده شود.

مسأله 711. وقت نافله صبح پيش از نماز صبح است از طلوع فجر تا آشكار شدن سرخى در طرف مشرق؛ و مى‌توان آن را بعد از نماز شب بلافاصله به جا آورد.