الحسنى) «1» و مجرا و مصدر و مهبط اراده پروردگار در همه امور و مقدّراتند «إرادَةُ الرَّبِّ فى مَقاديرِه أُمُورِهِ تَهْبِطُ إِلَيْكُمْ وَ تَخْرُجُ مِنْ بُيُوتِكُمْ «2»- قُلُوبُنا أوْعِيَةٌ لِمَشِيَّةِ اللّهِ». «3»
درود و رحمت و مغفرت خدا و استغفار پيامبر و فرشتگانش، بر شاگردان و تربيتيافتگان مكتب اهلبيت عليهم السلام آنان كه مشعل هدايت را در طول تاريخ خونبار تشيّع، برافروختند و پرچمش را در شرايط سخت و طاقتسوز برافراشتند.
كسانى كه با «مداد» هدايتگر خويش، به تاج كرامت «افضل من دماء الشّهداء» «4»
مفتخر گشتند و با بيان روشنگرشان دين را، شاداب و زنده و پرثمر نگه داشتند و از سنگر اجتهاد و فقاهت، پاسدارى نمودند.
خداى را شاكريم كه به ما توفيق بهرهمندى از سفره فيض و خوشهچينى از خرمن دانش كسانى را عطا فرمود كه در يك نگاه كلّى و مجموعى:
1- مردان بزرگى هستند كه از شجره طيّبه حوزههاى علوم اسلامى و مدرسه انسانپرور جعفرى كه «أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فِى السَّمَآءِ- تُؤْتِى أُكُلَهَا كُلَّ حِينِ بِإِذْنِ رَبِّهَا» «5»
ارتزاق كردند.
2- دين باورانِ مسئوليّتشناسى كه براى اعتلاى كلمه حق در طول تاريخ تشيّع، از سخره دنياطلبان، فشار اهريمنان، تكفير متحجّران و بستهذهنان، هراس و واهمهاى به دل راه ندادند و با تلاش و پشتكار و بردبارى به ابلاغ حقايق دين و نشر