پرتوى در كتب عهد قديم (تورات و ملحقّات آن)

1- در كتاب «مزامير داوود» مزمور 37 چنين مى‌خوانيم:

... زيرا كه شريران منقطع خواهند شد، و امّا متوكّلان به خداوند وارث زمين خواهند شد، هان، بعد از اندك مدتى شرير نخواهد بود، در مكانش تأمّل خواهى كرد و نخواهد بود؛ امّا حكيمان (صالحان) وارث زمين خواهند شد!

2- و نيز در همان مزمور 37 (از مزامير داوود) جمله 22 مى‌خوانيم:

زيرا «متبركان خداوند» وارث زمين خواهند شد، امّا ملعونان وى منقطع خواهند شد.

3- و نيز در جمله 29 در همان مزمور آمده است:

صديقان وارث زمين شده ابداً در آن ساكن خواهند شد.

4- در كتاب «حبقوق» نبى، فصل 7، مى‌خوانيم:

... و اگر چه تأخير نمايد؛ برايش منتظر باش!

زيرا كه البتّه خواهد آمد و درنگ خواهد نمود؛

بلكه جميع امّتها را نزد خويش جمع مى‌كند؛

و تمامى را براى خويشتن فراهم مى‌كند.

5- در كتاب «اشعياى نبى»، فصل 11، در بحثى كه سراسر تشبيه است مى‌خوانيم:

و نهالى از تنه يسى‌ [1] بر آمده شاخه‌اى از شاخه‌هايش قد خواهد كشيد ...

[1] «يسى» به منى «قوى» نام پدر داوود است (نقل از قاموس مقدس).