هر جامعه، براى بهره‌گيرى بيشترِ غولهاى استعمار اقتصادى حركت مى‌كند بى آن كه به مانع مهمّى روبه‌رو شوند.

هرگاه اين وضع دگرگون گردد، در مدّت كوتاهى بطور قطع قسمت مهمّى از مفاسد اجتماعى فرو خواهد نشست؛ و اين كار جز از يك حكومت صالح و سالم جهانى كه در مسير منافع توده‌هاى جهان- و نه استثمار گران- براى ساختن جهانى آباد و آزاد و مملوّ از صلح و عدالت و ايمان، ساخته نيست.

ثالثاً، وجود يك دستگاه قضائى بيدار و آگاه با وسيله مراقبت دقيق كه نه مجرمان از چنگ آن فرار كنند و نه از عدالت سرباز زنند، نيز عامل مؤثّرى در كاهش از ميزان فساد، و گناه و تخلّف از قانون است.

و اگر اين سه جنبه دست به دست هم بدهد، ابعاد تأثير آن فوق العاده زياد خواهد بود.

از مجموع احاديث مربوط به دوران حكومت مهدى عليه السلام استفاده مى‌شود كه او از تمام اين سه عامل بازدارنده، در عصر انقلابش بهره مى‌گيرد آنچنان كه جمله معروفى كه حكم ضرب المثل را دارد جامه عمل به خود مى‌پوشد؛ همان جمله كه مى‌گويد:

«زمانى فرا مى‌رسد كه گرگ و ميش در كنار هم آب مى‌خورند!»

مسلّماً گرگان بيابان تغيير ماهيّت نمى‌دهند، لزومى هم ندارد كه چنين شود، و نه ميشها از حالت كنونى در مى‌آيند؛ اين اشاره به برقرارى عدالت در جهان، و تغيير روش گرگ صفتان خونخوار كه با