همه در سنّت بيان شده است.

گرچه افراد بى‌اطّلاعى پس از وفات پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم اصرار داشتند كه احاديث او را كسى ننويسد، مبادا مزاحمتى با قرآن فراهم گردد! امّا پس از مدّتى همه به ضعف و سستى اين طرز تفكّر آشنا شدند كه اگر زمان ديگرى بگذرد و احاديث پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به دست فراموشى سپرده شود اسلام فاقد ارزش اجرايى و عملى خواهد شد؛ لذا آن نظريه كهنه و افراطى و كوته‌بينانه را رها ساخته به تدوين كتب حديث پرداختند.

ثالثاً، درست است كه دست جاعلان به سوى احاديث اسلامى دراز شده و با انگيزه‌هاى مختلفى به آشفته ساختن احاديث پرداختند، ولى چنان نيست كه احاديث صحيح و مجعول و مشكوك ضوابطى نداشته باشد، و نتوان آنها را از هم جدا ساخت؛ بلكه با توجّه به علم رجال و علم حديث و درايه، اين كار كاملًا ممكن است.

2- او يك مرد انقلابى است نه يك سياستمدار مادى!

دلائلى كه از طريق عقل و خرد يا از راه فطرت و نهاد اصيل آدمى، بر تحقّق يك انقلاب اصلاحى وسيع در جهان ذكر شد- همانند آياتى كه در قرآن در اين زمينه ديده مى‌شود- هيچ‌كدام سخن از شخص خاصّى به ميان نمى‌آورد؛ بلكه تنها يك بحث كلّى را تعقيب مى‌كند؛ ولى بدون شك چنان انقلاب مانند هر انقلاب ديگرى نيازمند به رهبر دارد. يك رهبر نيرومند و آگاه و پرقدرت و پراستقامت با ديدى وسيع و جهانى.

آيا اين رهبر مى‌تواند همانند رهبران امروز جهان از جوامع مادّى‌ برخيزد؟