يضره فقد نصرته. و على هذا الوجه قال صلّى اللّه عليه و آله: انصر اخاك ظالما و مظلوما، قال:

انصره مظلوما فكيف انصره ظالما؟ فقال: كفّه عن الظّلم ... [1]؛

تعزير يارى و نصرت همراه با احترام است ... و معناى ديگر آن، مجازات كمتر از حدود شرعى است. البتّه معناى دوّم نيز به معناى اوّل بازمى‌گردد؛ زيرا آن هم تأديب همراه با نوعى نصرت و يارى است. تفاوت اين دو معنى در اين است كه در معناى اوّل با قطع آنچه او را مى‌آزارد كمكش مى‌كنيم، و در معنى دوم با قطع آزارهاى او از مردم، به كمكش مى‌شتابيم. روايت مذكور اشاره به معناى دوّم دارد.»

از كلام راغب استفاده مى‌شود كه تعزير داراى سه معنى است:

الف) نصرت و يارى رساندن، ب) تأديب، ج) ضرب و زدن، و اين كه معنى سوّم به معنى دوّم، و معنى دوّم به معنى اوّل بازمى‌گردد.

سؤال: چرا اين لغت‌شناسان سرشناس و معروف تعزير را به نصرت و يارى تفسير كرده است؟

پاسخ: ظاهرا با استفاده از برخى آيات قرآن مجيد، اين برداشت را نموده؛ زيرا كلمه مذكور در سه آيه قرآن به معناى نصرت آمده است. توجّه كنيد:

اوّل: خداوند متعال در آيه 157 سوره اعراف، در توصيف مؤمنين مى‌فرمايد:

«فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»؛ ...

[1] مفردات الفاظ القرآن، صفحه 333.