نام کتاب : تعزير و گستره آن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 121
زنا كند؟ زن پاسخ داد: نه. پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود: در روز قيامت
از تو قصاص مىكند! زن به خانه بازگشت و تازيانهاى در اختيار كنيزش قرار داد، و
به او گفت: مرا شلّاق بزن. كنيزك از اين كار خوددارى كرد. زن كنيزش را آزاد كرد، سپس
خدمت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله رسيد، و آنچه را انجام داده بود براى آن حضرت
بازگو كرد. پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود: اميد است آنچه را انجام دادهاى،
آن سخن را جبران نمايد. [1]»
صاحب جواهر پس از نقل روايت فوق مىگويد:
«و لعل ترك النبى صلّى اللّه عليه و
آله تعزيرها لعدم اقرارها مرتين [2]؛ علّت اين كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله آن زن را تعزير
نكرد، اين بود كه يك بار اقرار كرد.»
سؤال: اگر آن زن دو بار اقرار مىكرد، آيا مشمول حدّ قذف نمىشد؟
پاسخ: يكى از شرايط حدّ قذف آن است كه مقذوف آزاد باشد، و چون در حديث مذكور
شخص مورد اتّهام كنيز است، حدّ قذف جارى نمىگردد، بلكه در صورت وجود همه شرايط
فقط تعزير مىشود، و به اعتقاد صاحب جواهر از آنجا كه آن زن فقط يك بار اقرار
نموده، پيامبر صلّى اللّه عليه و آله وى را تعزير نكرد.
و لكن استدلال مذكور خالى از اشكال نيست، زيرا همان گونه كه گذشت، تعزير عبارت
است از هر كارى كه مجرم را از تكرار جرم بازدارد، و در روايت مزبور اين اتّفاق رخ
داد.
توضيح اين كه جمله: «اما انّها ستقاد منك يوم القيامة» در حقيقت نوعى
[1]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب حدّ
القذف، باب 1، حديث 4.