يا به تعبيرى ديگر وجود شريك را براى او ممكن بشمرد. زيرا چيزى شريك و شبيه و مانند ندارد كه نامحدود از هر جهت باشد، امّا اگر محدود باشد (هر قدر داراى عظمت و بزرگى باشد) باز همانند و شبيهى در خارج ذات او تصوّر مى‌شود و به تعبير ديگر دو يا چند موجود محدود (هر اندازه بزرگ) كاملا امكان‌پذير است، ولى نامحدود از هر جهت، دوّمى براى او ممكن نيست چرا كه هر چه تصوّر كنيم بازگشت به ذات او مى‌كند.