نمى‌دانم كه آنچه نيافته‌ام، بيش از آن باشد كه يافته‌ام و آنچه در اختيارم قرار گرفته كمتر است از آنچه به دستم نيامده، امّا وظيفه من غير از تلاش و كوشش و سعى فراوان براى يافتن اين گم شده‌ها نيست و از خدا مى‌خواهم در اين راه مرا راهنمايى كند! بعد از تمام شدن كتاب چنين ديدم كه نامش را «نهج البلاغه» بگذارم زيرا اين كتاب درهاى بلاغت را به روى بيننده مى‌گشايد و خواسته‌هايش را به او نزديك مى‌سازد.

اين كتاب هم مورد نياز دانشمندان و علماست و هم دانشجويان و متعلّمان، و خواسته شخص «بليغ» و «زاهد» هر دو در آن يافت مى‌شود.

در لا به لاى كلمات امام (ع) سخنان شگفت‌انگيزى در باره توحيد، عدل و تنزيه خداوند از شباهت به خلق مى‌بينيم كه هر تشنه‌اى را سيراب مى‌كند و هر بيمارى را شفا مى‌بخشد و زنگار هر شبهه‌اى را مى‌زدايد.

از خداوند بزرگ توفيق و نگهدارى از لغزش را خواستارم و نيز مى‌خواهم كه به من در اين راه قدرت و توان بخشد و از خطاى فكر، پيش از خطاى زبان و از خطاى سخن پيش از لغزش قدم، به او پناه مى‌برم. او مرا كفايت مى‌كند و بهترين حافظ و ياورست.