خطبه بيستم و من كلام له عليه السّلام و فيه ينفر من الغفلة و ينبّه الى الفرار للّه‌

فانّكم لو قد عاينتم ما قد عاين من مات منكم لجزعتم و وهلتم، و سمعتم و اطعتم، و لكن محجوب عنكم ما قد عاينوا، و قريب ما يطرح الحجاب! و لقد بصّرتم ان ابصرتم، و اسمعتم ان سمعتم، و هديتم ان اهتديتم، و بحقّ اقول لكم: لقد جاهرتكم العبر، و زجرتم بما فيه مزدجر، و ما يبلّغ عن اللّه بعد رسل السّماء الّا البشر. [1]

ترجمه‌

سخنى از امام (ع) كه از غفلت برحذر مى‌دارد و فرار (و حركت) به سوى خداوند را يادآور مى‌شود:

اگر شما آنچه را كه مردگانتان بعد از مرگ مشاهده كرده‌اند، مى‌ديديد ناله سر مى‌داديد و وحشت مى‌كرديد و به سخن حق گوش فرا مى‌داديد و اطاعت مى‌كرديد، ولى آنچه آنها ديده‌اند از شما مستور و پنهان است، امّا به زودى پرده‌ها كنار مى‌رود (و همه چيز را مشاهده خواهيد كرد) اگر چشم بصيرت را بگشاييد، وسايل بينايى شما فراهم شده است، و اگر گوش شنوا داشته باشيد سخنان حق به گوش شما رسانده شده، و اگر

[1] مرحوم كلينى در كتاب كافى در باب «ما يجب من حقّ الامام على الرّعيّة» بخشى از اين خطبه را در ذيل روايتى آورده است (به جلد اوّل كافى، باب ما يجب من حق الامام على الرعية، حديث 3، صفحه 405 مراجعه شود).