پيشگفتارى از سيّد رضى (قدس سره) چرا نهج البلاغه را جمع‌آورى كردم‌

بعد از ستايش خداوندى كه حمد را بهاى نعمتها و پناهگاه از بلاها و وسيله رسيدن به نعمت و بهشت جاويدان و موجب افزايش احسان و كرمش قرار داده، و درود بر پيامبر رحمت و پيشواى رهبران الهى و چراغ روشنى بخش امّت كه ريشه‌هاى وجودش بزرگوارى و شاخسار آن شخصيّت و عظمت با سابقه، و سرچشمه پيدايش وجودش سراسر افتخار و شاخسار بلند اصل و نسبش پربرگ و پر ثمر بوده است و بر اهل بيتش چراغهاى روشنى‌بخش تاريكيها و وسيله نجات امّتها و نشانه‌هاى روشن دين و وزنه‌هاى فضيلت و برترى، درود بر همه آنها باد، درودى كه با فضل و بزرگوارى آنها برابرى كند و پاداش اعمال آنها قرار گيرد، پاداشى كه مناسب پاكيزگى اصل و فرع آنهاست. درود بر آنها باد، تا زمانى كه سپيده صبح گريبان شب را مى‌شكافد و ستارگان طلوع و غروب مى‌كنند.

من در آغاز جوانى و طراوات زندگى دست به تأليف كتابى در «خصائص و ويژگيهاى أئمه عليهم السلام» زدم كه مشتمل بر خبرهاى جالب و سخنان برجسته آنها بود.

انگيزه اين عمل را در آغاز آن كتاب يادآور شده‌ام و آن را آغاز سخن قرار داده‌ام. پس از گرد آوردن خصائص امير مؤمنان (ع) مشكلات و حوادث روزگار از اتمام بقيّه كتاب مرا بازداشت.