بخش دوّم‌

الا و انّ الخطايا خيل شمس حمل عليها اهلها، و خلعت لجمها، فتقحّمت بهم فى النّار. الا و انّ التّقوى مطايا ذلل، حمل عليها اهلها، و اعطوا ازمّتها، فاوردتهم الجنّة. حقّ و باطل، و لكلّ اهل، فلئن امر الباطل لقديما فعل، و لئن قلّ الحقّ فلربّما و لعلّ، و لقلّما ادبر شي‌ء فاقبل! قال السيد الشريف: و اقول: ان في هذا الكلام الادنى من مواقع الاحسان ما لا تبلغه مواقع الاستحسان، و ان حظ العجب منه أكثر من حظ العجب به. و فيه- مع الحال التي وصفنا- زوائد من الفصاحة لا يقوم بها لسان، و لا يطّلع فجها إنسان، و لا يعرف ما أقول إلا من ضرب في هذه الصناعة بحق، و جرى فيها على عرق «و ما يعقلها إلا العالمون».

ترجمه‌

آگاه باشيد! گناهان اسبهاى سركشى هستند كه اهلش را بر آنها سوار مى‌كنند و لجامهاى آنها بر گرفته مى‌شود و سرانجام آنان را در دوزخ سرنگون مى‌كند! آگاه باشيد! تقوا و پرهيزگارى همانند مركب‌هاى راهوار و رام و سريع السير مى‌باشند كه اهلش را بر آن سوار مى‌كنند و زمام آنها را به دستشان مى‌سپارند و آنها را به بهشت جاويدان مى‌رسانند حق و باطلى وجود دارد (هميشه) براى هر كدام اهل و طرفدارانى است، اگر باطل حكومت كند جاى تعجّب نيست ازدير زمانى چنين بوده است و اگر حق و پيروانش كم باشند (نگران نباشيد) چه بسا افزوده گردند و بر لشكر باطل پيروز شوند (بكوشيد و از فرصت‌ها استفاده كنيد چه اين كه) كمتر مى‌شود چيزى پشت كند و بار