خطبه دوازدهم و من كلام له عليه السّلام لما اظفره اللّه باصحاب الجمل‌

، و قد قال له بعض اصحابه: وددت أن اخي فلانا كان شاهدنا ليرى ما نصرك اللّه به على أعدائك.

«فقال له عليه السّلام: اهوى اخيك معنا؟ فقال: نعم. قال: فقد شهدنا، و لقد شهدنا! في عسكرنا هذا اقوام في اصلاب الرّجال و ارحام النّساء، سيرعف بهم الزّمان، و يقوى بهم الإيمان». [1]

ترجمه‌

(هنگامى كه خداوند امام (ع) را در جنگ «جمل» پيروز ساخت يكى از يارانش عرض كرد: دوست مى‌داشتم برادرم فلانى همراه ما بود تا شاهد پيروزيهاى الهى بر دشمنان كه خدا نصيب شما كرده است، بوده باشد) امام (ع) فرمود: آيا قلب و فكر و

[1] سند خطبه همان است كه در كلام «سيّد رضى» آمده ولى شبيه اين سخن را در كتاب «مصابيح الظلم» از كتب «محاسن برقى» مشاهده مى‌كنيم كه بعد از درهم شكستن لشكر «خوارج» در روز «نهروان» يكى از ياران على (ع) عرض كرد اى امير مؤمنان خوشا به حال ما كه در اين جا در ركاب شما بوديم و «خوارج» را به قتل رسانديم اين جا بود كه على (ع) تعبيراتى شبيه آنچه در خطبه بالا آمده است بيان فرمود «مصادر نهج البلاغه، جلد 1، صفحه 339».