نكته لشكر شيطان!

از خطبه بالا اين معنى استفاده مى‌شود كه شيطان در برنامه اغواگرى خود تنها نيست، بلكه لشكريانى دارد كه در خطبه فوق به عنوان لشكر سواره و پياده شيطان (خيل و رجل) تعبير شده و همچنين دستياران و هم مسلكانى دارد كه از آن به حزب شيطان تعبير شده بود و همان گونه كه گفتيم اين هر دو تعبير در قرآن مجيد آمده است (توجه داشته باشد كه «خيل» گاه به معناى اسبها و گاه به معناى اسب سواران است و در اين جا معناى دوّم منظور مى‌باشد).

البتّه شيطان، حزب و لشكر سواره و پياده‌اى به آن معنى كه در اجتماعات امروزى و ارتشها معمول است ندارد، ولى مى‌دانيم او دستيارانى از جنس خود و از جنس آدميان براى اغواى مردم دارد و حتّى احزاب كنونى و لشكرهاى سواره و پياده فعلى كه در اختيار سلطه‌هاى ظالم و ستمگر است همان حزب شيطان و لشكر پياده و سواره او هستند.

گروهى كه چابكتر و كارآمدترند، لشكر سواره شيطانند و آنها كه ضعيفتر و كم اثرترند، لشكر پياده‌اند، و گاه مى‌شود كه انسانى خود، از فرماندهان لشكر شيطان مى‌باشد و چندان از آن آگاه نيست و حتّى گاه تصوّر مى‌كند كه در زمره «حزب اللّه» ولى در واقع در سلك «حزب الشّيطان» قرار دارد! رهروان راه حق بايد خود را به خدا بسپارند و تحت ولايت او قرار دهند تا به مضمون‌ «اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ» از تاريكيهاى وساوس شيطانى رهايى يافته و به نور ايمان و تقواى الهى راه يابند و خود را با تمام وجود در ظلّ عنايت الهى قرار دهند تا به مضمون «الهى لا تكلنى الى نفسى طرفة عين ابدا»، خداوند امورشان را بر عهده گيرد و هدايتشان را تضمين كند.