بخش پنجم‌

اما و الّذى فلق الحبّة، و برء النّسمة، لو لا حضور الحاضر، و قيام الحجّة بوجود النّاصر، و ما اخذ اللّه على العلماء ان لا يقارّوا على كظّة ظالم، و لا سغب مظلوم، لالقيت حبلها على غاربها، و لسقيت آخرها بكأس اوّلها، و لا لفيتم دنياكم هذه ازهد عندى من عفطة عنز.

ترجمه‌

آگاه باشيد! به خدايى كه دانه را شكافته و انسان را آفريده، سوگند! اگر به خاطر حضور حاضران و توده‌هاى مشتاق بيعت كننده و اتمام حجّت بر من به خاطر وجود يار و ياور، نبود و نيز به خاطر عهد و پيمانى كه خداوند از دانشمندان و علماى (هر امّت) گرفته كه: «در برابر پرخورى ستمگر و گرسنگى ستمديده و مظلوم سكوت نكنند!»، مهار شتر خلافت را بر پشتش مى‌افكندم (و رهايش مى‌نمودم) و آخرينش را به همان جام اوّلينش سيراب مى‌كردم و در آن هنگام در مى‌يافتيد كه ارزش اين دنياى شما (با همه زرق و برقش كه براى آن سر و دست مى‌شكنيد) در نظر من از آب بينى يك بز كمتر است.

شرح و تفسير

چرا خلافت و بيعت را پذيرفتم؟!

امام (ع) در اين فراز، دلايل پذيرش بيعت را به وضوح بيان مى‌كند و اهداف خود را از اين پذيرش در جمله‌هاى كوتاه و بسيار پر معنى شرح مى‌دهد و در ضمن‌