فرهنگ انفاق در روايات اسلامى‌

انفاق و بخشش در راه خدا و كمك مالى به افراد محروم و آبرومند، توأم با خلوص نيّت، از امورى است كه در آيات قرآن مجيد مكرّر بر مكرّر روى آن تكيه شده و از نشانه‌هاى ايمان ذكر شده است.

روايات اسلامى نيز مملو از تأكيد در اين باره است تا آنجا كه نشان مى‌دهد در فرهنگ اسلام انفاق مالى به شرط اين كه انگيزه‌اى جز رضاى پروردگار نداشته باشد و از هرگونه رياكارى و منّت و آزار خالى باشد از بهترين اعمال است.

به روايات زير توجّه كنيد:

1

در حديثى از امام باقر عليه السلام مى‌خوانيم:

انّ احبّ الأعمال إلى اللَّه إدخال السّرور على المؤمن، شبعه أو قضاء دينه‌ [1]

محبوبترين اعمال نزد خدا اين است كه قلب مؤمن نيازمندى را مسرور كند، او را سير كرده، يا بدهى او را ادا كند.

2

در حديثى از رسول اللَّه صلى الله عليه و آله آمده است:

من الايمان حسن الخلق، واطعام الطّعام، وإراقة الدّماء [2]

حُسن خلق و اطعام طعام و ريختن خون (قربانى كردن در راه خدا) از نشانه‌هاى ايمان است.

[1]. بحار الانوار، جلد 74، صفحه 365، حديث 35.

[2]. بحار الانوار، جلد 74، صفحه 365، حديث 38.