فصل نهم: احكام تيمّم‌

سؤال 101- اگر شخصى به جاى غسل جنابت تيمّم بدل از آن را بجا آورد آيا مى‌تواند وارد مسجد شود يا كلمات قرآن را مس نمايد؟

جواب: در مواردى كه تيمّم جايز است تمام كارهايى را كه مشروط به طهارت است مى‌توان انجام داد.

سؤال 102- كسى كه همواره موقع ادرار اجزاى منى هم از او بيرون مى‌آيد و اميد خوب شدن نيز ندارد آيا مى‌تواند تيمّم كند و اعمالش را انجام دهد؟ چون فرض بر اين است كه غسل جنابت به صورت هميشگى براى او زيان غير قابل جبران جسمى دارد.

جواب: در فرض مسأله احتياط واجب آن است كه به مقدارى كه ضرر ندارد غسل كند و در مواردى كه ضرر دارد تيمّم جايز است ولى وضو را نيز احتياطاً بگيرد اين در صورتى است كه ذرّات منى در بول مستهلك نشود، ولى اگر مستهلك شود احتياج به غسل نيست همچنين اگر شك داشته باشد كه آن ذرّات منى است يا رطوبتهاى چسبنده ديگر كه از انسان احياناً دفع مى‌شود غسل ندارد.

سؤال 103- كسى كه مبتلا به مرضى باشد كه نتواند از خروج باد جلوگيرى كند و وضو گرفتن هم برايش ضرر دارد آيا بايد در محلى (مثلا روى سنگ) نماز بخواند تا بتواند بعد از اينكه چيزى از او خارج شد تيمّم كند و نماز را ادامه دهد؟