مسائل مربوط به عمل جرّاحى‌

سؤال 1535- بيمارى كه بنابر تشخيص اطباى حاذق در صورت ترك نمودن عمل جرّاحى به زودى خواهد مرد و در صورت اقدام به عمل جراحى احتمال قوى دارد كه زنده بماند و ليكن تا پايان عمر دچار درد و رنج شديد و توانفرساست و احتمال مرگ هم در كار مى‌باشد، بفرماييد تكليف اين بيمار چيست؟

جواب: مخيّر است كه يكى از اين دو طرف را انتخاب كند.

سؤال 1536- شخصى استخوان پاى وى شكسته است چنانچه جرّاحى روى پاى وى انجام ندهند تا پايان عمر زمين‌گير شده و با درد و رنج بايد به سر ببرد و اگر عمل كند احتمال بهبودى داده مى‌شود، بفرماييد:

الف) با چند در صد احتمال بهبودى تكليف وى اقدام براى عمل مى‌باشد؟

ب) چنانچه عمل و شرايط به گونه‌اى است كه احتمال مرگ هم بعيد نباشد بفرماييد با چند در صد احتمال مرگ وظيفه ترك كردن عمل مى‌باشد؟

جواب: الف) اگر احتمال قابل ملاحظه‌اى براى بهبودى باشد، احتياط آن است كه كوتاهى نكند.

ب) اگر احتمال مرگ زياد نباشد جايز است.

سؤال 1537- بيمارى كه به ناراحتيهاى روانى شديدى دچار است و جهت معالجه به پزشك مراجعه مى‌نمايد پزشك هم احتمال خوب شدن وى را منحصراً در اقدام به عمل جرّاحى مى‌داند و در صورت عمل كردن هم احتمال مى‌دهد حيات مغزى اين بيمار از بين برود و براى هميشه بيمار فلج شود، آيا در اين صورت طبيب مى‌تواند دست به عمل جراحى بزند؟

جواب: اگر وضع بيمارى روانى او و همچنين درصد احتمال نجات با جرّاحى در حدّى است كه عقلا چنين اقدامى را معقول و منطقى مى‌دانند شرعاً اشكالى ندارد. در ضمن بايد شخص نامبرده (اگر قدرت تشخيص دارد) يا ولىّ او (در صورت عدم قدرت تشخيص) با اين كار موافقت كند.