فصل چهل و ششم: مسائل پزشكى‌

مسائل مربوط به تشخيص و درمان‌

سؤال 1386- اگر تشخيص بيمارى به درستى صورت گيرد ولى داروى مؤثّر در دسترس نباشد و يا بسيار گران باشد و بيمار قادر به تهيّه آن نباشد، آيا پزشك معالج ملزم به تهيّه آن دارو به هر طريق ممكن براى بيمار مى‌باشد؟

جواب: اگر جان بيمار در خطر باشد و طبيب قدرت بر آنچه گفته شد داشته باشد، لازم است و هرگاه يكى از اين دو شرط حاصل نباشد واجب نيست.

سؤال 1387- اگر پزشك به خاطر فراموشى انواع و علائم بيماريها- به خاطر گستردگى موضوع- بيمارى شخص را تشخيص ندهد و لذا نداند داروى مناسب چيست و در نتيجه اصلا دارويى تجويز نكند در صورتى كه بيمارى تشديد و يا منجر به مرگ گردد، اين پزشك در چه حدّى مسئول است؟ (در صورتى كه امكان ارجاع به متخصص باشد).

جواب: وظيفه‌اش آن است كه دخالت نكند و او را به فرد آگاهترى هدايت نمايد.

سؤال 1388- اگر فرصت و امكان آزمايش وجود داشته باشد امّا به دلايل ديگرى همانند: الف) عدم قدرت بيمار بر پرداخت هزينه‌اى كه به او تحميل مى‌شود ب) نبودن امكانات مورد نياز ج) نداشتن وقت كافى از ناحيه بيمار، آزمايشات لازم صورت نگيرد، در اين صورت وظيفه پزشك چيست؟