3- حد قذف‌

سؤال 1201- كسى كه ديگرى را متّهم به ارتداد و كفر مى‌كند و نمى‌تواند اين اتّهام را در محضر حاكم شرع اثبات نمايد، حكمش چيست؟

الف) آيا چنين موردى را مى‌توان مصداق قذف دانست؟

ب) در صورت منفى بودن پاسخ، با وى بايد به چه نحوى عمل كرد؟

ج) چنانچه شخص مورد اتهام از حقّ خود صرف نظر كند، آيا حد يا تعزير چنين شخصى ساقط مى‌گردد؟

جواب: الف و ب) قذف تنها در دو مورد است: نسبت زنا يا لواط دادن، بقيّه نسبتهاى ناروا تعزير دارد.

ج) ظاهر اين است كه حكم تعزير با گذشت صاحب حق جارى نمى‌شود، مگر اين كه حاكم شرع ملاحظه كند كه ترك تعزير در اين گونه موارد، منشأ مفاسد اجتماعى مى‌شود كه بر طبق عنوان ثانوى تعزير مى‌كند.

سؤال 1202- در مورد زن 75 ساله‌اى حد قذف صادر شده است، ولى به گواهى پزشكى قانونى، زن بيمار است و شلّاق براى او خطرناك است، آيا مسأله ضغث يا صبر نمودن تا بهبودى ايشان در حدّ قذف هم مطرح است؟ و اگر بيمارى هيچ‌گاه علاج نشود تكليف چيست؟

جواب: اگر خوف خطر در اجراى حد باشد بايد از آن خوددارى شود و موكول به زمان رفع خطر گردد و اگر اميد بهبودى نيست بايد از ضغث استفاده كرد.

سؤال 1203- شخص مسلمانى به طور مكرّر و در حال عصبانيّت به رسول اكرم (صلى الله عليه و آله) و ائمّه معصومين (عليهم السلام) (نعوذ بالله) توهين مى‌كند در حالى كه به خيال خودش به حضرت أبو الفضل (سلام اللّه عليه) اعتقاد و علاقه دارد وظيفه همسر، فرزندان و بستگان او را بيان فرماييد؟