فصل چهل و يكم: احكام دفاع و جهاد

سؤال 1161- آيا در تقسيم متعارف كافر به ذمّى و حربى كه غير ذمّى را حربى مى‌دانند، مى‌توان به همه احكام آن ملتزم شد كه كفّارى كه در حكومت جمهورى اسلامى هستند، ذمّى و بقيّه در هر كجاى دنيا كه باشند حربى باشند و همه اقدامات درباره كافر حربى درباره آنان جايز باشد، يا حربى اختصاص دارد به حالت محاربه و در غير حالت جنگ، قسم سوّمى داريم كه نه ذمّى و نه حربى است و جان و مال و عرض آنان كه در جنگ نيستند محترم است؟

جواب: كافر، قسم سوّم و چهارمى نيز دارد و قسم سوّم آن كافر «معاهد» است و بسيارى از دول امروز كه با ما روابط سياسى دارند و با ما در حال جنگ نيستند مصداق آن محسوب مى‌شوند و مادام كه به نحوى از انحا با مسلمين وارد محاربه نشوند همه چيز آنها و جان و مالشان محترم است، زيرا طبق تعهّداتى كه از طريق روابط سياسى و قوانين پذيرفته شده بين المللى با آنان داريم داخل در معاهد هستند. در ضمن بايد توجّه داشت كه كافر معاهد بر خلاف آنچه بعضى گفته‌اند زمان محدودى ندارد و شامل اهل كتاب و غير اهل كتاب نيز مى‌شود. اين نكته نيز قابل توجّه است كه اهل كتاب در صورتى به عنوان كافر ذمّى شناخته مى‌شوند كه در داخل كشورهاى اسلامى زندگى كنند، ولى اهل كتابى كه در داخل كشور خودشان زندگى مى‌كنند آنها فقط جزء معاهد مى‌توانند باشند و پيمان ذمّه در مورد آنها مفهوم ندارد (مگر اين كه كشورى خود را در پناه كشور اسلامى قرار دهد) زيرا در احكام ذمّه قرائن زيادى وجود دارد كه نشان مى‌دهد مربوط به‌