ج- من قبر ندارم!

س- شما از ما چه مى‌خواهيد؟!

ج- احتياج به خيرات دارم!

س- چى براى شما خير كنيم؟

ج- شكرپنير!!!

پس از آن كه مقدارى شكرپنير براى او فرستاديم، مجدّداً او را احضار نموديم:

س- آيا خيرات كه كرديم، رسيد؟

ج- بله، ممنونم!

س- آيا اظهار تشكّر از ما نمى‌كنى؟!

- بعد ديديم يك چيزها روى كاغذ منعكس گرديد و بعد كه ارتباط قطع شد، نگاه كرديم، ديديم عكس خود را كشيده است، در حالى كه سلام نظامى داده است! ... [1]

اين يك نمونه ابتذال مسئله ارتباط با ميزگرد است؛ تو خود بخوان حديث مفصّل از اين مجمل!

[1] باز هم بگوييد بعضى عربها حق‌شناس نيستند. «يارو» براى دو تا شكرپنير اين طور سلام نظامى مى‌دهد و تشكّر مى‌كند!