ببينند افراد معمولى در چه مورد يقين به طهارت يا نجاست پيدا مى‌كنند، و به همان ترتيب عمل كنند، و براى ترك وسواس بهترين راه بى‌اعتنايى است.

سؤال 34- اين جانب فهيمه الف مبتلا به بيمارى وسواس هستم، و متأسّفانه بسيار شديد و غير قابل تحمّل است، مثلا در مورد تطهير و غسل وسواس من به گونه‌اى است كه گاهى اوقات وقتى شب به حمام مى‌روم نزديك طلوع آفتاب موفّق به تطهير و انجام غسل مى‌شوم! باور كنيد در اين چند سال به اندازه بيست سال آب مصرف كرده‌ام! براى درمان اين بيمارى به نزد برخى از علما رفتم، ولى مؤثّر نشد، به مشهد رفتم، با چه گرفتاريهايى كه در سفر و هنگام تشرّف داشتم، و بسيار دعا و تضرّع كردم، ولى متأسّفانه شفا نيافتم. اين بيمارى نزديك است مرا از پاى در آورد، نه تنها خود، كه خانواده را نيز نگران و در زحمت انداخته‌ام، وسواس باعث شده كه نتوانم عبادتهايم را انجام دهم، بدين جهت ماه رمضان را سفر مى‌كنم، تا مشكل روزه گرفتن نداشته باشم؛ اگر چه در سفر نيز هيچ چيز نمى‌خورم! چه كنم تا از اين وضع غمبار نجات يابم، و از زخم زبان اطرافيان آسوده گردم؟

جواب: مشكل شما در واقع از خود شماست، و مقصّر اصلى خودتان هستيد، و به همين دليل دعاى شما هم مستجاب نمى‌شود، و علّت اصلى آن ندانستن مسأله است. مسأله اصلى اين است كه بر شما واجب نيست يقين به طهارت و غسل و مانند آن پيدا كنيد، آنچه بر شما، به عنوان يك وظيفه شرعى، لازم مى‌باشد اين است كه به مقدار ساير مردم آب بريزيد، و به همان قناعت كنيد، هر چند در غسل و طهارت شك داشته باشيد و ما مسئوليّت شرعى اين كار را مى‌پذيريم.

شما از امروز فقط به مقدار مردم آب بريزيد و قناعت كنيد، و با بدن نجس و حال جنابت (به گمان خودتان) نماز بخوانيد، و هيچ اشكالى هم ندارد، و نماز و روزه شما كاملا صحيح است. و ما به اين وسيله بر شما، و تمام افراد وسواسى، إتمام حجّت مى‌كنيم، و مخالفت با آن گناه است. ما از خداوند مى‌خواهيم كه به شما توفيق توجّه به اين مسأله را عنايت كند، و از دام شيطان نجات پيدا كنيد.