زمين پراكنده و گم خواهد شد، ولى خداوند قادر و عالم تمام اين ذرات را در رستاخيز جمع‌آورى كرده، لباس حيات جديدى بر آنها مى‌پوشاند، و از اين موضوع تعبير به «معاد جسمانى» مى‌كنند، زيرا بازگشت روح را مسلم گرفته‌اند و چون گفت‌وگو تنها در بازگشت جسم است، اين نام براى اين عقيده انتخاب شده است.

به هر حال تمام آياتى كه در قرآن درباره معاد سخن مى‌گويد- و اين آيات بسيار فراوان و متنوع است- هم روى «معاد جسمانى» تكيه دارد.

شواهد قرآنى معاد جسمانى‌

* سابقاً خوانديم كه چگونه مرد عرب بيابانى استخوان پوسيده‌اى را خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌آورد و مى‌گويد: چه كسى مى‌تواند اين را زنده كند؟ و پيامبر صلى الله عليه و آله به فرمان خدا پاسخ مى‌گويد: همان كسى كه روز نخست آن را آفريد، همان كسى كه آسمان و زمين را ايجاد كرده، و از درون درخت سبز آتش بيرون مى‌فرستد. كه آيات آن در آخر سوره «يس» آمده است.

* قرآن در جاى ديگر مى‌گويد: «شما در قيامت از قبرها خارج مى‌شويد [1]».

و مى‌دانيم قبرها جاى جسم‌هايى است كه خاك شده نه محل ارواح.

* اصولًا تمام تعجب منكران معاد در اين بود كه مى‌گفتند: چگونه وقتى ما خاك شديم، و خاك‌هاى ما پراكنده گشت دوباره به‌

[1]. سوره يس، آيه 51 و سوره قمر، آيه 7