درس دوّم‌

معاد به زندگى مهفوم مى‌دهد

اگر زندگى اين جهان را بدون جهان ديگر در نظر بگيريم بى‌معنى و پوچ خواهد بود.

درست به اين مى‌ماند كه زندگى دوران جنين را بدون زندگى اين دنيا فرض كنيم.

كودكى كه در شكم مادر قرار دارد، و در اين زندان محدود و تاريك ماه‌ها زندانى مى‌شود اگر عقل و خردى داشته باشد و درباره زندگى جنينى فكر كند به راستى تعجّب خواهد كرد.

چرا من در اين زندان تاريك محبوسم؟

چرا بايد در ميان آب و خون دست و پا زنم؟

آخر عمر من چه نتيجه‌اى خواهد داشت؟

از كجا آمده‌ام آمدنم بهر چه بود؟