درس چهارم‌

پاسخ به يك سؤال مهم‌

سؤال‌

در درس گذشته به اين جا رسيديم كه ما هميشه صداى توحيد و خداپرستى را از درون جان خود مى‌شنويم و مخصوصاً در مشكلات و گرفتارى‌ها، اين آهنگ رساتر و قوى‌تر مى‌شود؛ و ما بى‌اختيار به ياد خدا مى‌افتيم و از قدرت بى‌پايان و لطف و محبّت او يارى مى‌جوييم.

در اين جا ممكن است، اين سؤال پيش آيد كه اين نداى درونى كه نام آن را نداى فطرت مى‌گذاريم ممكن است نتيجه تبليغاتى باشد كه در محيط اجتماع و در مكتب و مدرسه و از پدر و مادر شنيده‌ايم و اين يك نوع عادت براى ما شده است.