عوف، طلحه، زبير و سعد بن ابى‌وقاص.

اين شورا با اكثريت سه نفر يعنى سعد بن ابى‌وقاص، عبدالرحمن و طلحه به عثمان رأى داد (خليفه دوم تصريح كرده بود كه اگر سه نفر در يك طرف و سه نفر ديگر در طرف مقابل قرار گيرند آن طرف كه عبدالرحمن بن عوف (داماد عثمان) در آن است برگزيده شود!

در اواخر دوران خلافت عثمان مردم به دلائل مختلفى بر او شوريدند و او بى آن‌كه بتواند جانشينى شخصاً يا از طريق شورا برگزيند كشته شد.

در اين هنگام عموم مسلمانان به على عليه السلام روى آوردند و با او به عنوان جانشين پيامبر صلى الله عليه و آله بيعت كردند جز معاويه كه فرماندار شام بود، و يقين داشت على عليه السلام او را در پست خود ابقا نخواهد كرد.

و پرچم مخالفت برافراشت، و سرچشمه حوادث شوم و مرگبارى در تاريخ اسلام و منجر به ريخته شدن خون گروه عظيمى از بى‌گناهان شد.

در اين جا از نظر روشن شدن بحث‌هاى علمى و تاريخى سؤالات زيادى در اين زمينه داريم كه چند قسمت مهم آن را مطرح مى‌كنيم:

آيا امّت مى‌تواند اقدام به نصب جانشين پيامبر كند؟

پاسخ اين سؤال چندان پيچيده نيست، اگر امامت را به معنى‌