درس سوّم‌

شرايط و صفات ويژه امام عليه السلام‌

قبل از هر چيز در اين بحث توجّه به يك نكته ضرورى است و آن اين‌كه:

از قرآن مجيد به خوبى استفاده مى‌شود كه «مقام امامت» برترين مقامى است كه يك انسان ممكن است به آن برسد، حتّى برتر از مقام «نبوت» و «رسالت» است، زيرا در داستان ابراهيم پيامبر بت‌شكن عليه السلام چنين مى‌خوانيم:

«و اذابتلى ابراهيم ربه بكلمات فاتمهن قال انى جاعلك للناس اماما قال و من ذريتى قال لا ينال عهدى الظالمين»؛ [1]

«خداوند ابراهيم را با امور مهمّى آزمايش كرد، و او از عهده همه آزمون‌هاى الهى برآمد، خداوند به او فرمود تو را به مقام امامت و پيشوايى مردم منصوب كردم، ابراهيم گفت از فرزندانم نيز (علاقه‌

[1]. سوره بقره، آيه 143